تاثیر عصاره گیاه بادرنجبویه به همراه نانو کامپوزیت گرافن – نقره در توقف رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی معده
تاثیر عصاره گیاه بادرنجبویه به همراه نانو کامپوزیت گرافن – نقره در توقف رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی معده
عصاره اتانولی بادرنجبویه باعث توقف رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی معده (AGS) می‌شود و از تکثیر بی‌رویه آنها جلوگیری می‌کند.

در پژوهشی که با همکاری مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال انجام شد، تاثیر عصاره گیاه بادرنجبویه به همراه نانو کامپوزیت گرافن نقره بر تغییر بیان ژن های p۵۳ ، BCL-۲ و HSP۹۰ و میزان آپوپتوز (مرگ برنامه‌ریزی شده) در رده سلولی سرطان معده (AGS) مورد بررسی قرار گرفت.

به گزارش خبر گیاه پزشکی ایران از مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران وابسته به جهاددانشگاهی، سرطان معده، پنجمین سرطان شایع و کشنده در جهان است. استفاده از گیاهان دارویی به عنوان راهکاری برای درمان سرطان معرفی شده است.

در این تحقیق اثر درمانی عصاره‌ الکلی/اتانولی گیاه بادرنجبویه به همراه نانوکامپوزیت نقره- گرافن بر آپوپتوز سلول‌های سرطانی معده (AGS) و رده‌ سلول‌های نرمال بافت گوارشی (HuGu)، با روش MTT و تاثیر آن بر روی سطح بیان ژن‌های p53 ،Bcl-2 و HSP90 مورد بررسی قرار گرفته است.

پس از کشت، تکثیر و آماده سازی رده های سلولی فوق، در زمان های ۲۴ و ۴۸ ساعت با عصاره بادرنجبویه در غلظت های ۲۰، ۴۰، ۸۰، ۱۶۰، ۳۲۰، ۶۴۰ و ۱۲۸۰ میکروگرم در میلی لیتر و رقت‌های عصاره همراه با نانوکامپوزیت در دو غلظت ۱۰۰ و ۲۰۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر انکوبه و تیمار شدند. زنده‌مانی نیمی از سلول‌ها در رقت ۱۶۰ میکروگرم بر میلی‌لیتر از عصاره، بدست آمد (IC50).

نتایج این پژوهش نشان داد که هم‌افزایی عصاره اتانولی بادرنجبویه با نانوکامپوزیت نقره-گرافن موجب افزایش بیان ژن p53 و کاهش بیان ژن Bcl2 در رده سلولی سرطان معده شده است.

این پژوهش همچنین نشان داد هم‌افزایی عصاره‌ اتانولی بادرنجبویه با نانوکامپوزیت نقره-گرافن می تواند موجب القای موثر آپوپتوز (مرگ برنامه ریزی شده سلولی) در رده سلولی سرطانی معده شود.

لذا عصاره اتانولی بادرنجبویه باعث توقف رشد و تکثیر سلول‌های سرطانی معده (AGS) می‌شود و از تکثیر بی‌رویه آنها جلوگیری می‌کند. همچنین ترکیب عصاره با نانوکامپوزیت نقره – گرافن به خاصیت ضدسرطانی آن می‌افزاید و حداکثر غلظت بازدارندگی آن کاهش می‌یابد و بعد از تیمار توسط ترکیب حاصل، القای مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده افزایش یافته و آپوپتوز بیشتر رخ می‌دهد.

شایان ذکر است نتایج این پژوهش در ششمین کنگره بین المللی و هجدهمین کنگره ملی ژنتیک ایران ارایه و به عنوان پوستر برتر انتخاب شد.