به گزارش ایرنا، مازندران ۲ اداره کل منابع طبیعی دارد که اداره کل منابع طبیعی منطقه نوشهر، بیش از ۶۶۰ هزار هکتار جنگل، مرتع و سواحل معادل ۲۸ درصد از مساحت مازندران را زیر پوشش دارد.
حوزه منابع طبیعی مازندران منطقه ساری هم حدود ۷۰ درصد از اراضی ملی و جنگل‌های استان را زیر پوشش مدیریتی خود دارد.
استان مازندران ۲ میلیون و ۴۰۰ هزار هکتار مساحت دارد که حدود ۲ میلیون هکتار از این مقدار را منابع طبیعی شامل جنگل‌ها و مراتع تشکیل میدهد.
مجموع مساحت مازندران ۲۴ هزار و ۴۰۰ کیلومتر است و طبق آمار موجود ۷۰ درصد وسعت این استان جزو عرصه‌های طبیعی ملی در قالب سواحل دریای خزر، جنگل و مرتع است.
جنگل‌های هیرکانی که در جنوب دریای خزر قرار گرفته‌اند بین کشورهای ایران و آذربایجان مشترک هستند. جنگل‌های هیرکانی از سال‌های بسیار دور به جا مانده‌اند و حتی برخی عمر آنها را با دایناسورها (دوره سوم زمین‌شناسی) برابر می‌دانند.
البته این جنگل‌ها را به دلیل قرارگیری در مجاورت دریای خزر، به نام کاسپینی – هیرکانی (Caspian Hyrcanian mixed forests) نیز می‌شناسند.
ارتفاع رویش درختان هیرکانی از سطح دریا آغاز می‌شود و تا ۲ هزار و ۸۰۰ متری ادامه می‌یابد. این پوشش گیاهی زمانی ۵۵ هزار کیلومتر مربع مساحت داشت که تاکنون ۵۱ درصد آن منقرض شده و تنها از ۱۰ درصد آن حفاظت صورت می‌گیرد.
همچنین درحال‌حاضر جنگل‌های هیرکانی از غنی‌ترین اکوسیستم‌های جهان محسوب می‌شوند به‌طوری‌که بیش از ۲۹۶ گونه پرنده و در حدود ۶۰۰ گونه پستاندار، ۶۷ گونه ماهی، ۲۹ گونه خزنده و ۱۵۰ گونه درختی و بوته‌ای بومی (اندمیک) مانند درختان انجیلی و شمشاد در این جنگل‌ها زندگی می‌کنند.
از گونه‌های پرندگان ساکن در اکوسیستم جنگل‌های هیرکانی می‌توان به گنجشک‌سانان، سار، دارکوب، اردک نوک پهن، قرقاول خزری، کبک، بلدرچین، کبوتر جنگلی، شاهین، قوش، دال، قرقی، اردک خاکستری، عقاب و جغد اشاره کرد و از گونه‌های پستانداران ساکن در این زیست‌بوم می توان مرال، شوکا، گرگ، گراز، خرس قهوه‌ای، روباه سر دو سیاه، شغال، سمور، تشی، خارپشت، موش جنگلی، خرگوش، گربه وحشی، گورکن و اسبچه خزر را نام برد.
درختان این جنگل‌ها از نوع مختلط پهن‌برگ حاشیه جنوب دریای خزر است که با آب و هوای نیمه مدیترانه‌ای و مرطوب سازگارند.
جنگل‌های هیرکانی براساس ارتفاعی که در آن هستند (سطح دریا، کوهپایه‌های کم‌ارتفاع، کوهپایه‌های بلند، نقاط خیلی مرتفع) غالباً پوشش گیاهی متفاوتی دارند. از معروف‌ترین درختان این جنگل‌ها می‌توان راش، بلوط، توسکا، نارون، زبان گنجشک و شمشاد را نام برد.
به‌طورکلی از نظر علمی در عرض‌های جغرافیایی بیش از ۴۰ درجه جنگل، شرایط برای رشد درختان راش وجود ندارد، اما در جنگل‌های هیرکانی ایران که به طور متوسط در عرض ۳۸ درجه قرار گرفته‌اند، توده‌های فشرده درخت راش به صورت انبوه رشد کرده‌اند که از این نظر منحصربفرد هستند.
