خبر گیاه‌پزشکی ایران – در طول چند دهه‌ای که از عمر برگزاری همایش‌ها و کنگره‌های تخصصی علمی و انتشار مجلات علمی-پژوهشی در رشته‌های علمی مختلف در ایران می‌گذرد همواره در عنوان انگلیسی همایش‌ها و نشریات از دو واژه Iran و Iranian استفاده شده است. امری که در همه جای دنیا مرسوم است و معمولا نام رسمی کشورها و یا عنوان ملیت که برای نسبت دادن به آن کشور استفاده می‌شود در عنوان همایش‌ها و مجلات بکار می‌رود.
با جستجوی کوچک در موتور جستجوی قدرتمند گوگل تنها به دو نامگذاری در بین مجلات علمی-پژوهشی و عنوان کنگره‌ها می‌توان رسید که به جای کلمه Iran و Iranian از عنوان Persian استفاده شده است:
Persian Journal of Acarology و International Persian Congress of Acarology
و اخیرا مجله جدیدی هم، باز از جامعه گیاه‌پزشکی به این جرگه پیوسته است: Persian Journal of Nematology
جالب آنکه در هر ۳ مورد با آنکه در نامگذاری انگلیسی از واژه Persian استفاده شده اما بطور متناقضی در عنوان فارسی به جای اینکه معادل آن یعنی “پارسی” قرار داده شود از کلمه “ایران” استفاده شده است: مجله کنه‌شناسی ایران، کنگره بین‌المللی کنه‌شناسی ایران و مجله نماتدشناسی ایران.
این مثل آن است که عنوان انگلیسی “خلیج فارس یا پارس” یعنی Persian Gulf را هم بتوانیم به “خلیج ایران” ترجمه کنیم.
اگر این نام‌گذاری‌ها به دلایل محکم و سنجیده‌ای توسط انجمن‌های کنه‌شناسی و نماتدشناسی ایران انجام شده آیا بهتر نیست نام این انجمن‌ها هم به Acarology Society of Persia و Persian Society of Nematology تغییر یابد؟
ناگفته نماند قرار دادن دو واژه International Persian در کنار هم نیز بدعتی است که خود جای بحث دارد و در این مجال نمی گنجد.
در روز ۶ دی ۱۳۱۳ شمسی دولت ایران با انتشار اعلامیه‌ای از دیگر کشورها خواست در مکاتبات رسمی به جای واژه‌های پرشیا، پرس و پرسه، نام “ایران” را به کار ببرند و روز اول فروردین ۱۳۱۴ شمسی مطابق بخشنامه وزارت امور خارجه، نام پارس یا پرشیا، رسما به ایران تغییر یافت.
سعید نفیسی از مشاوران نزدیک رضاشاه که به او پیشنهاد داد نام کشور رسما به “ایران” تغییر یابد با نوشتن مقاله‌ای در روزنامه اطلاعات با عنوان «از این پس همه باید کشور ما را بنام ایران بشناسند» بعد از رسمی شدن عنوان ایران، دلایل و توجیه تاریخی و فرهنگی این انتخاب را با عموم مردم در میان گذاشت. در بخشی از این مقاله او آورد:
“پس از این که اروپائیان مملکت ما را در عرف زبان خود پرس یا نظایر آن می‌نامیدند و این عادت مورخین یونانی و رومی را رها نمی‌کردند چه از نظر علمی و چه از نظر اصطلاحی به‌هیچ‌وجه منطق نداشت زیراکه هرگز اسم این مملکت در هیچ زمان پراس یا کلمه‌ای نظیر آن نبوده و همواره پارس یا پرس نام یکی از ایالات آن بوده است که ما اینک فارس تلفظ می‌کنیم.”
حال که در پایان قرن ۱۴ شمسی و بعد از نزدیک به ۹۰ سال که کشورهای جهان به استفاده از عناوین رسمی Iran و Iranian عادت کرده‌اند و این عناوین به نماد وحدت ملی در بین مردم کشورمان از اقوام مختلف تبدیل گشته، ضرورت بازگشت به عنوان Persia و Persian در نامگذاری های رسمی (و غیرتجاری) چیست؟
