متاسفانه در یک دهه اخیر بیماری باکتریایی بلاست مرکبات، به دلیل شرایط اقلیمی مناسب در شمال کشور، خسارت قابل توجهی را بصورت پژمردگی و خشکیدگی سرشاخه‌ها در باغات ایجاد نموده است.
این بیماری توسط گونه‌های مختلفی از جنس باکتری سودوموناس ایجاد می‌شود و اساس مدیریت آن بر پایه پیشگری از بروز بیماری می‌باشد.
در مناطق آلوده و به ویژه در باغاتی که دارای سابقه آلودگی به این بیماری هستند، ممانعت از ورود بیمارگر به داخل گیاه می‌بایست مد نظر قرار گرفته شود. از این رو، استفاده از ترکیبات مسی در اواخر پاییز و نیز مرحله بعدی در اواخر زمستان و قبل از رویش سرشاخه‌های حوان، به منظور کاهش جمعیت باکتری‌های رورست (اپی فیت) توصیه می‌شود.
از محلول پاشی کودهایی که سبب تحریک رشد رویشی می‌شوند نیز می‌بایست از اوایل پاییز تا اواسط بهار، اجتناب نمود.
در اواخر بهار یا اوایل تابستان، در درختانی که دارای علایم بیماری هستند، برای جلوگیری از سرایت بیشتر آلودگی به قسمت‌های پایین‌تر درخت، می‌توان هرس شاخه‌های آلوده و استفاده از چسب پیوند آغشته به ترکیبات مسی را در سطح محدود توصیه نمود.
با بروز علایم در تابستان نیازی به سمپاشی نیست چراکه با گرم شدن دمای هوا، پیشرفت بیماری متوقف خواهد شد.
از دیگر اقدامات موثر در کنترل بیماری می‌توان به عدم کاشت ارقام حساس به بیماری بلاست مرکبات نظیر لایم و لمون و لایم کوات در شمال و به خصوص در گلخانه‌ها، رعایت اصول صحیح کاشت، تعذیه و هرس مناسب، حذف علف‌های هرز، عدم کاشت درختان هسته‌دار در بین درختان مرکبات و انجام آبیاری هوشمندانه و نه زیاد در ایام بیماری، اشاره نمود.
دکتر فریدبیکی فیروزجاهی
عضو هیات علمی آزمایشگاه تحقیقات بیولوژیک آمل (موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور)
