پژوهشگران میگویند سوسکهای سرگینغلتان تصویری از خورشید، ماه و ستارگان را در ذهنشان ضبط و از این تصویر برای جهتیابی استفاده میکنند.
دانشمندان سوئدی دریافتهاند که این سوسکها هنگامی که روی سرگین میروند تصویر آسمان را به خاطر میسپارند و هنگام غلتاندن آن، تصویر را با آنچه در لحظه میبینند مقایسه و موقعیت خود را پیدا میکنند.
مطالعات قبلی نشان داده بودند که سرگینغلتانها توانایی شگفتانگیزی در جهتیابی با استفاده از نور کهکشان راه شیری دارند.
مطالعه جدید بر مبنای همان مطالعات انجام شده و نشان میدهد که سرگینغلتانها چه طور تصویر آسمان را در مغزشان ضبط میکنند.
سرگینغلتانها با گلوله کردن مدفوع جانوران، آن را به جایی دور از دسترس رقبا میبرند و از این ذخیره برای تغذیه خود و بچههایشان استفاده میکنند. در ذخیره کردن منابع غذایی سرگینغلتانها جهتیابی اهمیت بالایی دارد.
تحقیق اخیر درباره قدرت جهتیابی سرگینغلتانها در آفریقای جنوبی و در محیطی با “آسمان مصنوعی” انجام شده که محققان میتوانستند در آن شدت نور و محل اجرام سماوی را تغییر دهند.
آنها از جمله دریافتهاند که سوسکهای سرگینغلتان در آسمان چیزهایی را میبینند که چشم انسان قادر به دیدن آنها نیست.
دکتر باسل الجندی، که این تحقیق را در دانشگاه لوند هدایت کرده، میگوید: “اگر سوسکها مثلا فقط از خورشید برای جهتیابی استفاده میکردند، با آمدن یک ابر گم میشدند. نشانههای بیشتری در نظام جهتیابی نیاز است تا آن را قابل اتکا کند، و به همین خاطر است که سرگینغلتانها از همه اجرام آسمانی که میبینند در جهتیابی استفاده میکنند.”
مورچهها هم از به خاطر سپردن تصاویر برای جهتیابی استفاده میکنند، اما اتکای آنها به تصویر محیط طبیعی اطرافشان است، در حالی که سرگینغلتانها به شکل بیهمتایی از آسمان برای پیدا کردن مسیر خود استفاده میکنند.
دکتر الجندی میگوید آنچه این تحقیق درباره جهتیابی سرگینغلتانها آشکار کرده، میتواند برای انسانها مفید باشد.
به گفته او میتوان از این نتایج برای طراحی الگوریتمهایی برای هدایت خودروهای بدون راننده استفاده کرد.