به گزارش گیاهپزشکی ایران (ippn.ir) و به نقل از سایت futurity، محققین ETH Zurich روش جدید پوشش دهی ابداع کرده اند تا دانه های غلات را از حمله حشرات گرسنه نجات دهند. این محققین در روش ابداعی خود از هسته های میوه های هسته داران الگو گرفته اند. هسته های میوه های هسته دار همچون هلو، زردآلو و بادام تلخ حاوی ترکیب آمیگدالین هستند. این ترکیب پس از تجزیه در دستگاه گوارش حشرات به سیانید هیدروژن کشنده تبدیل می شود. این گیاهان از این روش دفاعی برای محافظت از بذر خود در برابر حشرات استفاده می کنند.

این دانشمندان از یک پوشش چندلایه ای از پلی لاکتیک اسید (PLA) که ماده ای بی ضرر برای انسان و محیط زیست است استفاده کرده اند. لایه درونی آغشته به آنزیم بتا گلوکوزیداز است و با یک لایه از PLA خالص و دو لایه آغشته به آمیگدالین احاطه شده است خارجی ترین لایه نیز از PLA خالص تشکیل شده است. هرگاه لارو حشره ای شروع به جویدن این لایه ها بکند آمیگدالین و به دنبال آن آنزیم آزاد می شود. با تجزیه آمیگدالین به وسیله آنزیم، سیانید هیدروژن آزاد می شود که موجب از بین رفتن اشتهای لارو و حتی مرگ آن می شود.

محققین تاثیر این روش را بر روی تعدادی از آفات انباری غلات شامل کرم آرد (Tenebrio molitor)، شب پره هندی آرد (Plodia interpunctella)  و سوسک ریز غلات (Rhyzopertha dominica) بررسی کرده و آن را بسیار موثر و کارآمد یافته اند. با استفاده از این روش تغذیه و تولیدمثل این حشرات به شدت کاهش می یابد. با این حال این روش قادر به محافظت دانه ها در برابر همه آفات غلات نبوده است. برای مثال این روش بر علیه  سوسک سرخرطومی گندم (Sitophilus granarius) بی تاثیر بود. این حشره تخم های خود را روی دانه های غله قرار نمی دهد و در عوض سوراخی ایجاد می کند و پس از قرار دادن تخم ها سوراخ را می پوشاند. در نتیجه لاروها قادرند دانه غله را از درون مورد حمله قرار دهند و در تماس با لایه های پوششی بیرونی قرار نمی گیرند.

بنا بر نتایج این محققین قوه نامیه بذور در این روش نه تنها کاهش نمی یابد بلکه نسبت به بذور فاقد پوشش افزایش نیز می یابد. در شرایط مزرعه ای بذور پوشش داده شده کمی دیرتر جوانه زدند و گیاهچه ها در مراحل اولیه رویش رشد کندی داشتند که بعدا به رشد عادی خود برگشتند. به عقیده این محققین روش پوشش دهی بذور قابل استفاده برای دیگر محصولات نیز است و قابل جایگزینی با روش استفاده از آفت کش های سیستمیک است. همچنین این روش در مقایسه با استفاده از حشره کش ها روش چندان گران تری نیست. مواد مورد استفاده قابل تجزیه زیستی بوده و کیفیت دانه های بذر در شرایط انبار را کاهش نمی دهند.

نتایج تحقیق این دانشمندان در  Journal of Agricultural and Food Chemistry به چاپ رسیده است.

لینک کوتاه خبر: http://goo.gl/wUJj0F