محققین دانشگاه ETH Zurich سوئیس روش جدید پوششدهی ابداع کردهاند تا دانههای غلات را از حمله حشرات گرسنه نجات دهند.
به گزارش گیاهپزشکی ایران (ippn.ir)، این محققین در روش ابداعی خود از هستههای میوههای هستهداران الگو گرفتهاند. هسته میوههای هستهدار همچون هلو، زردآلو و بادام تلخ حاوی ترکیب آمیگدالین است که پس از تجزیه در دستگاه گوارش حشرات به سیانید هیدروژن کشنده تبدیل میشود. این گیاهان از این روش دفاعی برای محافظت از بذر خود در برابر حشرات استفاده میکنند.

این دانشمندان از یک پوشش چندلایهای از پلی لاکتیک اسید (PLA) که مادهای بیضرر برای انسان و محیط زیست است استفاده کردهاند. لایه درونی آغشته به آنزیم بتا گلوکوزیداز است و با یک لایه از PLA خالص و دو لایه آغشته به آمیگدالین احاطه شده است. خارجیترین لایه نیز از PLA خالص تشکیل شده است. هرگاه لارو حشرهای شروع به جویدن این لایهها بکند آمیگدالین و به دنبال آن آنزیم آزاد میشود. با تجزیه آمیگدالین به وسیله آنزیم، سیانید هیدروژن آزاد میشود که موجب از بین رفتن اشتهای لارو و حتی مرگ آن میشود.
محققین تاثیر این روش را بر روی تعدادی از آفات انباری غلات شامل کرم آرد (Tenebrio molitor)، شبپره هندی آرد (Plodia interpunctella) و سوسک ریز غلات (Rhyzopertha dominica) بررسی کرده و آن را بسیار موثر و کارآمد یافتهاند. با استفاده از این روش، تغذیه و تولیدمثل این حشرات به شدت کاهش مییابد.
بااینحال این روش قادر به محافظت دانهها دربرابر همه آفات غلات نبوده است. برای مثال این روش برعلیه سوسک سرخرطومی گندم (Sitophilus granarius) بیتاثیر بود. این حشره تخمهای خود را روی دانههای غله قرار نمیدهد و در عوض سوراخی ایجاد میکند و پس از قرار دادن تخمها سوراخ را میپوشاند. درنتیجه لاروها قادرند دانه غله را از درون مورد حمله قرار دهند و در تماس با لایههای پوششی بیرونی قرار نمیگیرند.
بنابر نتایج این محققین قوه نامیه بذور در این روش نه تنها کاهش نمییابد بلکه نسبت به بذور فاقد پوشش افزایش نیز مییابد. در شرایط مزرعهای بذور پوشش داده شده کمی دیرتر جوانه زدند و گیاهچهها در مراحل اولیه رویش رشد کندی داشتند که بعدا به رشد عادی خود برگشتند.
به عقیده این محققین روش پوششدهی بذور قابل استفاده برای دیگر محصولات نیز است و قابل جایگزینی با روش استفاده از آفتکشهای سیستمیک است.
همچنین این روش در مقایسه با استفاده از حشرهکشها روش چندان گرانتری نیست. مواد مورداستفاده قابل تجزیه زیستی بوده و کیفیت دانههای بذر در شرایط انبار را کاهش نمیدهند.
نتایج تحقیق این دانشمندان در Journal of Agricultural and Food Chemistry به چاپ رسیده است.
لینک کوتاه: http://goo.gl/wUJj0F