دانشمندان نماتدی را که به مدت ۴۶۰۰۰ سال در یخبندان سیبری باقی مانده بود زنده کردند.
تلاش بین‌المللی برای احیای یک کرم گرد باستانی که هزاران سال در یخبندان سیبری منجمد شده بود، نتیجه داد و این شکل از حیات احیا شد.
در سال ۲۰۱۸، چندین نماتد احیا شده، از جنس Panagrolaimus، که حدود ۳۲۰۰۰ سال قدمت داشتند، زنده شده بودند. اما اکنون، تاریخ‌گذاری دقیق‌تر رادیوکربنی نشان می‌دهد که این کرم‌ها حداقل از اواخر پلیستوسن، یعنی حدود ۴۶ هزار سال پیش، در بخش‌هایی از سیبری بین مرگ و زندگی به سر می‌بردند.
اگر این یافته درست باشد، این رکورد به طور مطلق طولانی‌ترین حالت شناخته شده از عدم فعالیت شدید حیاتی در میان جانوران محسوب می‌شود، پدیده‌ای که کریپتوبیوز cryptobiosis نام دارد.
محققان نمونه ای را در شمال شرقی سیبری در منطقه کولیما گرفتند. این کرم در یخبندان دائمی در عمق ۴۰ متری یخ زده بود.
آنها توانستند آن را با آب احیا کنند. این کرم کمتر از یک ماه عمر کرد، اما توانست بیش از ۱۰۰ نسل جدید به دنیا آورد.
پس از احیای کرم منجمد در آزمایشگاه و پرورش آن برای ایجاد ۱۰۰ نسل، محققان به رهبری کارشناسان مؤسسه ماکس پلانک در آلمان، تجزیه و تحلیل ژنوم آن را انجام دادند.
آنها ادعا می‌کنند که این موجود یک گونه جدید است که آن را Panagrolaimus kolymaensis می نامند.
تا به امروز، دانشمندان تعداد بسیار کمی از حیوانات را می‌شناسند که بتوانند خود را در حالت برزخی و درشرایط محیطی سخت، در حالت تعلیق نگه دارند.
تاردیگراد‌ها، نماتد‌ها و موجودات آبزی میکروسکوپی که روتیفر نامیده می‌شوند، تنها تعدادی از حیواناتی هستند که وارد کریپتوبیوز می‌شوند. با توجه به تمام آنچه که ما در مورد وضعیت منحصر به فرد زندگی آنها می‌دانیم، این حیوانات به خوبی می‌توانند در این حالت خشک شده به طور تقریبا نامحدود باقی بمانند تا زمانی که شرایط برای بقا بهتر شود.
طولانی‌ترین زمان ثبت شده در کریپتوبیوز در بین کرم‌های زنده معاصر ما تنها ۳۹ سال است. تاردیگراد‌ها هم پس از ۳۰ سال از منجمد شدن، دوباره وارد حالت متابولیک طبیعی خود شده‌اند.
اما در مورد این کرم باستانی باید بگوییم که تقریباً در ۴۰ متری ژرفای زمین پیدا شد. با پیدا شدن رخی از مواد گیاهی یافت شده در پیرامون این موجود، دوره انجماد اولیه آن بین ۴۵۸۳۹ تا ۴۷۷۶۹ سال پیش برآورد شد.
این کرم گرد باستانی، رکورد کرم دیگری از جنس Plectus را شکسته که در سیبری نیز به صورت یخ‌زده یافت شده بود و قدمت آن به حدود ۴۲۰۰۰ سال پیش می‌رسید.
هنگامی که محققان ژنوم P. kolymaensis را با یکی از خویشاوندان زنده آن به نام Caenorhabditis elegans مقایسه کردند، همانندی‌های ژنی زیادی بین کرم‌های یافتند. بسیاری از ژن‌های مشترک با مکانیسم‌های دخیل در بقای شرایط سخت محیطی مرتبط هستند.
این نکته از آن نظر جالب است که C. elegans معمولاً در مناطق معتدل یافت می‌شود و در میوه‌ها یا گیاهان پوسیده پنهان می‌شود.
این تیم اکنون می‌خواهد بفهمد که این ژن‌های مشترک چه نقشی در کریپتوبیوز دارند و آیا حد بالایی برای مدت زمان ماندن نماتد‌ها در این حالت مرموز وجود دارد یا خیر.
در ضمن این احتمال وجود دارد که کشف اسرار کریپتوبیوز طولانی مدت بتواند روش بهتری برای ذخیره سلول‌ها و بافت‌ها در مدت زمان طولانی در اختیار دانشمندان قرار دهد.
این مطالعه در PLOS Genetics منتشر شده است.
.
.
.
لینک دسترسی به مقاله اصلی: https://journals.plos.org/plosgenetics/article/figures?id=10.1371/journal.pgen.1010798
